Uit idealisme ben ik ooit psychologie gaan studeren, want ik wilde de wereld graag een beetje mooier maken. De keuze voor internationaal recht om de honger en de oorlog de wereld uit te krijgen heb ik laten varen. Daar ben ik toch iets te ongeduldig voor. Ik dacht bij psychologie help ik mensen één voor één.
Lange tijd heb ik bij een grote instelling gewerkt waar ik diverse soorten problematiek heb behandeld. Sinds 2017 ben ik gaan ZZP’en. Mijn werk doe ik al vele jaren met veel plezier. In 2020 kwam de – wat mij betreft – mooiste doelgroep op mijn pad, de zwangere, de prille moeder/vader, vrouwen met fertiliteitsproblemen of die te kampen hebben met stilgeboorte, rouw en verliesverwerking. Ik heb me aangesloten bij Psyche en Zwangerschap, een kennis- en verwijsnetwerk voor vrijgevestigde psychologen die zich in deze doelgroep hebben gespecialiseerd.